Koszykówka 3×3 - zasady gry w streetball
Czwartek, 9 maja 2024
Streetball można określić jako koszykówkę uliczną. Ball dosłownie oznacza ulicę, natomiast street to ulica. Oczywiste jest, że ball w Ameryce, kraju, w którym narodził się ten niesamowity sport, oznacza wyłącznie koszykówkę. W całym kraju rozsianych jest wiele boisk do koszykówki, na których mogą trenować zarówno dzieci jak i dorośli. Na tych boiskach swoją karierę zaczynało wielu najwybitniejszych zawodników NBA. Wielu z nich zaczęło grać w streetball przed przejściem do NBA. Zawodnicy tacy jak między innymi Allen Iverson i Jason Williams, Rafer Alston i Rafer Crawford to jedni z najbardziej znanych graczy w lidze. Zapraszamy do dalszej lektury, jeśli interesuje Cię koszykówka uliczna.
Trudno jest wskazać, kiedy po raz pierwszy powstał streetball. Ponieważ streetball jest wariacją na temat klasycznej koszykówki i jest rozgrywany na publicznych ulicach, trudno powiedzieć kiedy. Zasady są prostsze niż w przypadku koszykówki. Tutaj liczy się efektywność i skuteczność. Czas akcji nie musi być odgórnie narzucony. Wiele błędów, takich jak na przykład kroki, nie jest branych pod uwagę. Faule są częstym zjawiskiem w streetballu. Na boisku nie wolno jednak stosować przemocy. Należy jednak spodziewać się pewnej brutalności podczas uczestnictwa w grach ulicznych. Mecze koszykówki ulicznej nie są kontrolowane przez sędziów. Zasady są ustalane przez graczy. Istnieją dwie główne opcje rozgrywania meczów koszykówki ulicznej: na jeden lub dwa kosze. Jednak bardziej popularną opcją jest ta pierwsza. Liczba uczestników nie jest z góry ustalona.
Mecze mogą być rozgrywane w formatach 3 na 3 lub 5 na 5, 2 na 2, 1 na 1 oraz 5 na 5. Mecze streetballu mogą być prawdziwą gratką dla fanów niesamowitej koszykówki. Koszykarze uliczni znani są z niesamowitych dunków i innych wariacji. Wiele turniejów stało się możliwe dzięki streetballowi. Te turnieje pokazują niesamowite umiejętności profesjonalnych koszykarzy, którzy mogą ściągać niesamowite sztuczki i akrobacje. Niesamowity charakter koszykówki ulicznej przyciągnął zarówno media, jak i organizacje sportowe, takie jak Międzynarodowa Federacja Koszykówki (lub FIBA), aby zainteresować się.
FIBA była jedynym związkiem, który chciał uczynić koszykówkę uliczną czymś więcej niż tylko grą uliczną. Chciało ono uczynić z koszykówki ulicznej sport olimpijski. Postanowiono stworzyć nowy rodzaj koszykówki na bazie gry ulicznej. Organizacja zdecydowała się na standaryzację i stworzenie konkretnych zasad oraz przedstawienie nowego sportu komisji olimpijskiej. W ten sposób powstała koszykówka 3x3. Dzięki staraniom FIBA koszykówka 3on-3 będzie rozgrywana na Igrzyskach Olimpijskich w 2020 roku.
FIBA musiała ustalić jednolite zasady dla koszykówki 3x3, aby stała się ona sportem olimpijskim. W 2007 roku opublikowano pierwsze oficjalne przepisy dla koszykówki 3x3. W 2007 roku opublikowano pierwsze oficjalne zasady dla koszykówki 3x3. W 2015 roku FIBA wydała zaktualizowane zasady. Gra byłaby rozgrywana tylko z jednym koszem, a każda drużyna miałaby 3 graczy na boisku. Drużyna składa się z trzech zawodników i jednego rezerwowego. Wszelkie zmiany odbywają się podczas czasu zatrzymania gry. Zawodnik, który opuszcza pole gry musi dojść do zawodnika wchodzącego na zmianę. Celem gry jest zdobycie jak największej liczby punktów poprzez umieszczenie piłki w koszu. Gra trwa nie dłużej niż 10 minut. Jest to czas przeznaczony na czystą grę. Dzieje się tak dlatego, że zegar zatrzymuje się za każdym razem, gdy popełniony zostanie faul lub piłka nie jest w grze. Każda drużyna ma 12 sekund na wejście w posiadanie piłki. Liczy się to od momentu, gdy trafi ona do zawodnika jednej ze stron do momentu, gdy zostanie wrzucona do kosza. Przed rozpoczęciem gry przeprowadza się losowanie. Określa ono, która drużyna rozpoczyna mecz jako drużyna atakująca lub broniąca. Jeśli drużyna broniąca przejmie piłkę, staje się drużyną atakującą. Mecz wygrywa drużyna, która zdobędzie najwięcej punktów lub będzie najbliżej 21. Musi to zrobić przed upływem 10 minut czystej gry. Mecz jest zakończony, jeśli żadna z drużyn nie zdobędzie 21 punktów przed końcem meczu. Drużyna z największą ilością punktów wygrywa. Jeśli gra kończy się remisem po jednej minucie odpoczynku, jest wznawiana, dopóki jedna z drużyn nie zdobędzie dwóch kolejnych punktów.
Faule nie są dozwolone w grze 3 x 3, w przeciwieństwie do gry ulicznej. Faule osobiste nie są tu dozwolone, ale faule ofensywne mogą być. Nie są karane rzuty wolne niezależnie od tego, ile ich jest, z wyjątkiem fauli technicznych i niesportowych. Drużyna poszkodowana otrzymuje posiadanie piłki za faule techniczne, które nie są niesportowe. Faule niesportowe to z kolei dwa rzuty wolne i prawo do posiadania piłki. Drużyna poszkodowana otrzymuje jeden rzut wolny, jeśli faul miał miejsce w obrębie linii dwupunktowej. Jeżeli faul miał miejsce poza linią dwupunktową, drużyna poszkodowana otrzymuje dwa rzuty wolne. Jeżeli liczba drużyn faulujących jest większa niż sześć, obowiązuje ta sama zasada. Kontuzjowani zawodnicy otrzymują dwa rzuty wolne niezależnie od popełnionego faulu. Jeśli liczba fauli popełnionych przez drużynę jest większa niż 10, kontuzjowanym zawodnikom przysługują dwa rzuty wolne.
